Święto Miłosierdzia
Miłosierdzie Boga to wyraz największej miłości jaka kiedykolwiek istniała, istnieje i istnieć będzie. Jezus, który z miłości do każdego z nas daje się zabić, pokazuje, że wszystko, nawet śmierć, jest mniejsze od Jego miłości do nas. W dzisiejszej Ewangelii słyszymy, że ósmego dnia po zmartwychwstaniu wciąż jeden z apostołów – Tomasz, w nie nie wierzył. Ilu z nas nie wierzy? I nie chodzi tu jedynie o wiarę w zmartwychwstanie, ale o to, by wierzyć Bogu w każde Jego słowo. Ilu z nas często chce podważać przykazania, podważać sens Bożych słów? Bo jest nam wygodniej iść za pokusami świata, ale Chrystus mówi, że to nie jest droga do Niego. Drogą do Niego jest krzyż: miłość i cierpienie. Współuczestniczenie z Nim w tym. I jeśli tylko chcemy otworzyć się na Niego, On, tak jak w dzisiejszej Ewangelii przyszedł do Tomasza, przychodzi do nas, do naszych serc, do naszego życia. I zanurza nas w swoim wielkim miłosierdziu.
Święto Miłosierdzia Bożego co roku obchodzimy w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, czyli ostatni dzień oktawy Zmartwychwstania Pańskiego. Święto to jest szczególnie ważne dla Polski, bo to właśnie w naszym kraju ma ono swój początek. Jako pierwsza zaczęła je obchodzić w 1985 roku diecezja krakowska. 10 lat później na prośbę Episkopatu Polski Papież Jan Paweł II wyraził zgodę, aby święto to było obchodzone w całym naszym kraju. Cały Kościół na świecie obchodzi święto Miłosierdzia Bożego od dnia kanonizacji św. Siostry Faustyny, która miała miejsce 30 kwietnia 2000 roku.
To właśnie Siostra Faustyna, przekazała ludziom wolę samego Jezusa o tym, by to święto obchodzić. W jej dzienniczku czytamy: „Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia (Dz. 299). Pragnę, aby święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego. Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski" (Dz. 699).